MAPLE HEARTS | PBF

Galen się nie zmienił, on może tylko w czterech ścianach tego bajecznego apartamentu, który dzielił z Cherry tracił coś z tej swojej typowej dla niego pewności siebie. To kiedy wychodził do biura, kiedy szedł przez korytarze Northexu z dumnie uniesioną głową, miał w sobie to wszystko, co w tym momencie, w którym się spotkali. W którym ona tak ochoczo pchała się do klatki lwa i chciała się z nim bawić jak z tym małym kotkiem.
Tylko, że Galen Wyatt pokazał jej też coś z tego kotka, kiedy zabrała go do Wendys, kiedy mógł zachłysnąć się tym zwykłym życiem, tym jej życiem. A przede wszystkim, kiedy mógł przez chwilę być szczęśliwy, beztroski, jakby miał to pięć lat i jakby nic się nie liczyło. Biuro, praca, kontenery, Cherry.
Powinien powiedzieć Pilar o swojej narzeczonej, bo kurwa tak się robi, nie zataja się takich rzeczy. Ale nie chciał. Nie chciał sobie odbierać tej krótkiej chwili tego szczęścia.
Szczęścia, za które przecież obrywało mu się cały czas. Bo jak mogła uszczęśliwić go inna kobieta, kiedy był zaręczony? I chociaż Galen nie wiedział jak, nie umiał tego do końca wytłumaczyć, to tak było.

Galen był ostatnio jakiś spięty, nie tylko mózg miał spięty i te myśli galopowały w nim jakoś tak szybciej niż zwykle. Ale po prostu chodził pospinany, dlatego zasugerował ten masaż. Chociaż on go nie zasugerował, on go opłacił i wysłał Marze zaproszenie i przelew z okrągłą sumką. Nie spodziewał się, że przyjdzie, bo była profesjonalistką, a jednak... Ale to nawet dobrze, że potrafiła go zaskoczyć, bo Galen lubił niespodzianki. Lubił jak ludzie potrafili go czymś zaskoczyć, zawsze to był dla niego taki mały plusik. No i Mara też go dzisiaj miała. Chociaż trzeba też przyznać, że po prostu dobrze mu się z nią rozmawiało. Lepiej niż z tą terapeutką, z którą rozmawiał mało, a więcej...
Poznali się dość dogłębnie, ale rozmawiali nie dużo. Z Marą zdecydowanie więcej, chociaż nie widzieli się już kilka dni, może tydzień? A u Galena tyle się przez ten czas wydarzyło, że nie wiedział od czego zacząć.