MAPLE HEARTS | PBF

Corvin urodził się jako trzecie dziecko w rodzinie Marshallów. Przed nim przyszli na świat bliźniacy - Cordian i Charity, a dwa lata po nim najmłodszy brat, Cyrus. Przez to zawsze stał w cieniu rodzeństwa, będąc tym środkowym. Bliźniacy od zawsze przyciągali uwagę - ona była perfekcjonistką i ulubienicą ojca, on - niepokornym buntownikiem, który robił wszystko po swojemu. A młody był po prostu młodym.
Dzięki temu szybko nauczył się, że żeby przetrwać między nimi, musi znaleźć własny sposób na życie. Był spokojniejszy i bardziej opanowany. Nie próbował być w centrum uwagi, wolał obserwować i wyciągać wnioski.
W szkole radził sobie bardzo dobrze. Nie musiał się przesadnie starać, miał dobrą pamięć, logiczny umysł i duże zdolności analityczne. Rówieśnicy widzieli w nim kogoś inteligentnego, ale trochę zdystansowanego. Nie należał do najpopularniejszych, ale nigdy mu to nie przeszkadzało. Lubił spędzać czas sam.
W domu często pełnił rolę mediatora. Kiedy rodzeństwo się kłóciło, to on próbował znaleźć rozwiązanie, które zadowoli wszystkich. Z najmłodszym łączyła go bardziej opiekuńcza więź, traktował go bardziej jak kogoś, kogo trzeba chronić, niż tylko brata. Wiedział, jak trudno jest dorastać w rodzinie, w której wszyscy oczekują doskonałości.
Po ukończeniu szkoły wyjechał do Montrealu, gdzie studiował ekonomię. To był moment, w którym po raz pierwszy poczuł się naprawdę niezależny. Na studiach był ambitny i odpowiedzialny. Nie korzystał z rodzinnych pieniędzy - dorabiał przy projektach badawczych i stażach, żeby zdobyć doświadczenie na własnych zasadach. Miał też kilka relacji, ale tylko jedną poważną, która skończyła się, gdy jego partnerka odkryła, jak silny wpływ na jego decyzje ma ojciec i cała rodzinna struktura.
Po studiach wrócił do Toronto i dołączył do rodzinnej firmy Northland Power. Nie dostał wysokiego stanowiska od razu. Zaczynał w dziale analiz finansowych, co wielu mogłoby uznać za krok w tył, ale dla niego to była okazja, by naprawdę zrozumieć, jak działa firma. Z czasem jego raporty i pomysły zaczęły zwracać uwagę zarządu.
Z ojcem, Christopherem, miał trudną relację. Szacunek był obustronny, ale brakowało w niej bliskości. Ojciec widział w nim duży potencjał, ale uważał, że Corvin jest zbyt ostrożny. Cherry z kolei traktowała go jak rywala - dla niej przejęcie firmy było ambicją, dla niego raczej obowiązkiem. Mimo to, wiedział, że ma do tego predyspozycje i że potrafiłby poprowadzić firmę lepiej niż ktokolwiek inny.
W pracy jest spokojny, rzeczowy i opanowany. Czasem ludzie uznają go za chłodnego, ale to raczej efekt jego sposobu myślenia, zanim coś powie, zawsze analizuje sytuację. Nie szuka konfliktów, ale też nie unika trudnych decyzji. Woli działać w tle, cierpliwie i skutecznie. Po pracy stara się trzymać z dala od firmowych spraw. Ma niewielkie grono przyjaciół spoza biznesu. Lubi sport, szczególnie tenis. Nie pije dużo, nie imprezuje, często spaceruje po nocy po nabrzeżu.
Nie zależy mu na tytule prezesa, ale wie, że jeśli ktoś ma przejąć firmę, to powinien to być ktoś, kto naprawdę ją rozumie. Nie kieruje nim ambicja, tylko odpowiedzialność. W głębi duszy wie, że ten moment w końcu nadejdzie.
I że będzie gotowy.

→ Zawsze przychodzi wcześniej, nienawidzi się spóźniać i źle znosi, gdy inni to robią.
→ Chodzi spać późno, wstaje wcześnie, często śpi po 4–5 godzin, ale twierdzi, że organizm się nauczył.
→ Bezsenność to jego codzienność, ma problem z zasypianiem, potrafi leżeć godzinami, analizując w głowie każde zdanie z danego dnia.
→ Nie wypije zimnej kawy, jeśli jego kubek ostygnie, robi nową. Kawa musi być zawsze świeża, zawsze gorąca.
→ Ma słabość do porządku cyfrowego; foldery, pliki, maile - wszystko opisane, posegregowane, archiwizowane.
→ Ma obsesję na punkcie zapachu, zawsze używa tych samych perfum, natomiast nie znosi, gdy ktoś pachnie zbyt intensywnie.
→ Jest w trakcie robienia doktoratu z ekonomii stosowanej na University of Toronto, a temat jego pracy dotyczy finansowania transformacji energetycznej w sektorze prywatnym.