anthony "tony" warren
data i miejsce urodzenia
05.06.1986r., toronto | kanadazaimki
on | jego zawód
właściciel | szef kuchnimiejsce pracy
george restaurantorientacja
heteroseksualnydzielnica mieszkalna
don millspobyt w toronto
od urodzeniaumiejętności
mistrzowsko gotuje | posiada szeroką wiedzę na temat gotowania i zarządzania biznesem | posiada prawo jazdy typu G i M | potrafi kreatywnie improwizować w kuchni, szybko reagując na nieprzewidziane sytuacje i zmieniające się potrzeby klientów | ma podstawową wiedzę z zakresu zdrowego odżywiania i diet | potrafi majsterkować na poziomie podstawowym - naprawi drobną usterkę w pojeździe czy zapobiegnie powodzi przez uszkodzoną hydraulikę | potrafi udzielić pierwszej pomocysłabości
często bywa surowy wobec siebie i innych | ma tendencję do poświęcania pracy za dużo czasu i energii, zaniedbując życie prywatne i odpoczynek | nie radzi sobie dobrze z samotnością | bywa zbyt impulsywny | miewa problemy z wyrażaniem własnych emocji - ukrywa je za bezpośredniością i szorstkością | bojkotuje lub unika konfrontacji z własnymi słabościami i lękami, chowając się za pracą i żartamiTony nosił w sobie ciężar niewypowiedzianej tęsknoty od najwcześniejszych lat życia. Wychowany tylko przez ojca, który rzadko okazywał czułość, dorastał z głębokim pragnieniem miłości, którą mógłby nazwać swoją. Czuł się jak statek na wzburzonym morzu, bez kotwicy i przystani, a jednocześnie z uporem, który zrodził się z potrzeby przetrwania - walczył o własne miejsce w świecie. To człowiek o ciepłym sercu i serdecznym usposobieniu, które okazuje przede wszystkim tym, których uważa za swoich - rodzinie, przyjaciołom, bliskim. Jego bezpośredniość bywa czasem szorstka, niemal surowa, ale to pancerz, który zbudował, by chronić to, co dla niego najcenniejsze. Nie przebiera w słowach, gdy ktoś zagraża tym, na których mu zależy, a jego lojalność jest bezgraniczna i niewzruszona.
Dwanaście lat temu w jego życiu pojawiła się Celia - osiemnastoletnia dziewczyna, którą pokochał całym sercem, przekonany, że to właśnie ona jest tą jedyną, tą, która ukołysze jego duszę i uzupełni brakujące fragmenty. Ślub, pełen nadziei i młodzieńczej wiary, był momentem, w którym Tony myślał, że odnalazł upragniony spokój. Jednak miłość, jaką nosił do gotowania i budowania swojej kulinarnej kariery, szybko zaczęła rywalizować z tym uczuciem.
Restauracja, którą otworzył wraz z najlepszym przyjacielem z czasów szkolnych - Joe - i jego żoną Stevie, stała się jego drugim domem, miejscem, gdzie mógł przelać całe swoje serce, ambicje i marzenia. Objął w niej rolę szefa kuchni, a jego talent i pasja wypełniały każdy kąt przestrzeni, którą wspólnie stworzyli.
Jeszcze zanim Joe zaczął spotykać się ze Stevie, Tony poznał ją przypadkiem i niemal natychmiast coś w niej go zauroczyło. Była inna - pełna życia, ciepła i subtelnej siły, którą od razu dostrzegł. Jednak nigdy nie miał odwagi sięgnąć po coś więcej; widział w przyjacielu szczęście i nie chciał mu tego zaburzyć. Mimo to między nim a Stevie wymieniały się spojrzenia, pełne niedopowiedzeń, czułości, które nigdy nie przerodziły się w czyn. Tony był dla niej zawsze serdeczny - oddany przyjaciel. Ale pięć lat temu, gdy Stevie zaszła w ciążę, zdecydował się odpuścić nawet tę niewypowiedzianą nić między nimi. Został chrzestnym córki Stevie i Joe - symbolicznym strażnikiem ich nowej rodziny.
W pracy przeistaczał się w artystę i wojownika zarazem - pełnego pasji, wymagającego od siebie i innych, ale zawsze gotowego podzielić się uśmiechem czy żartem, który rozładowywał napięcie i zbliżał ludzi. Mimo sukcesów i uznania, jego życie prywatne zaczęło się rozpadać. Celia, której młodzieńcza miłość i marzenia nie potrafiły się odnaleźć w cieniu kulinarnych ambicji męża, odeszła, a on zrozumiał, że nigdy nie kochał jej tak, jak zasługiwała. Nie miłością namiętną, pełną pożądania, a przyjacielską i opartą o szacunek. Dlatego też Tony starał się zachować z nią neutralne, a może nawet przyjazne relacje - trzymając się nadziei, że da się odbudować choćby fragment tego, co kiedyś było. Tym bardziej więc zmierzwił go fakt, gdy Stevie przekazała mu prawdę o zdradzie Celi. W jednej chwili zapał do utrzymywania kontaktu z byłą żoną wygasł, jak gasnący płomień na kuchennym palniku.
Nie potrafił i nie chciał już dłużej udawać, że wszystko jest w porządku. Mimo to pozostał człowiekiem szanującym przeszłość - gotowym pomóc, jeśli będzie trzeba, ale na swoich warunkach, z tą samą bezpośredniością i szczerością, z jaką bronił tych, których kochał.
Dwanaście lat temu w jego życiu pojawiła się Celia - osiemnastoletnia dziewczyna, którą pokochał całym sercem, przekonany, że to właśnie ona jest tą jedyną, tą, która ukołysze jego duszę i uzupełni brakujące fragmenty. Ślub, pełen nadziei i młodzieńczej wiary, był momentem, w którym Tony myślał, że odnalazł upragniony spokój. Jednak miłość, jaką nosił do gotowania i budowania swojej kulinarnej kariery, szybko zaczęła rywalizować z tym uczuciem.
Restauracja, którą otworzył wraz z najlepszym przyjacielem z czasów szkolnych - Joe - i jego żoną Stevie, stała się jego drugim domem, miejscem, gdzie mógł przelać całe swoje serce, ambicje i marzenia. Objął w niej rolę szefa kuchni, a jego talent i pasja wypełniały każdy kąt przestrzeni, którą wspólnie stworzyli.
Jeszcze zanim Joe zaczął spotykać się ze Stevie, Tony poznał ją przypadkiem i niemal natychmiast coś w niej go zauroczyło. Była inna - pełna życia, ciepła i subtelnej siły, którą od razu dostrzegł. Jednak nigdy nie miał odwagi sięgnąć po coś więcej; widział w przyjacielu szczęście i nie chciał mu tego zaburzyć. Mimo to między nim a Stevie wymieniały się spojrzenia, pełne niedopowiedzeń, czułości, które nigdy nie przerodziły się w czyn. Tony był dla niej zawsze serdeczny - oddany przyjaciel. Ale pięć lat temu, gdy Stevie zaszła w ciążę, zdecydował się odpuścić nawet tę niewypowiedzianą nić między nimi. Został chrzestnym córki Stevie i Joe - symbolicznym strażnikiem ich nowej rodziny.
W pracy przeistaczał się w artystę i wojownika zarazem - pełnego pasji, wymagającego od siebie i innych, ale zawsze gotowego podzielić się uśmiechem czy żartem, który rozładowywał napięcie i zbliżał ludzi. Mimo sukcesów i uznania, jego życie prywatne zaczęło się rozpadać. Celia, której młodzieńcza miłość i marzenia nie potrafiły się odnaleźć w cieniu kulinarnych ambicji męża, odeszła, a on zrozumiał, że nigdy nie kochał jej tak, jak zasługiwała. Nie miłością namiętną, pełną pożądania, a przyjacielską i opartą o szacunek. Dlatego też Tony starał się zachować z nią neutralne, a może nawet przyjazne relacje - trzymając się nadziei, że da się odbudować choćby fragment tego, co kiedyś było. Tym bardziej więc zmierzwił go fakt, gdy Stevie przekazała mu prawdę o zdradzie Celi. W jednej chwili zapał do utrzymywania kontaktu z byłą żoną wygasł, jak gasnący płomień na kuchennym palniku.
Nie potrafił i nie chciał już dłużej udawać, że wszystko jest w porządku. Mimo to pozostał człowiekiem szanującym przeszłość - gotowym pomóc, jeśli będzie trzeba, ale na swoich warunkach, z tą samą bezpośredniością i szczerością, z jaką bronił tych, których kochał.
zgoda na powielanie imienia
niezgoda na powielanie pseudonimu
nieZgody MG
poziom ingerencji
średnizgoda na śmierć postaci
niezgoda na trwałe okaleczenie
takzgoda na nieuleczalną chorobę postaci
niezgoda na uleczalne urazy postaci
takzgoda na utratę majątku postaci
takzgoda na utratę posady postaci
nie
