[zaylee miller]

020. every version of me dead and buried in the yard outside

Kto:

Clifford Brentwood

Gdzie:

tps, prosektorium

Opis:

Jej zmiana zaczęła się jeszcze nad ranem, kiedy została wezwana na miejsce zbrodni do wstępnych oględzin zwłok i stwierdzenia zgonu. Światła radiowozów pulsowały czerwienią i błękitem na fasadach wąskiej uliczki. Toronto o tej porze roku było zimne, tonęło w jesiennej wilgoci, a wiatr znad pobliskiego strumienia wciskał się pod kołnierz.

Status:

trwa

[zaylee miller]

021. nobody gonna believe this

Kto:

Evina J. Swanson

Gdzie:

opuszczony dom na obrzeżach toronto

Opis:

Nie była głupia. Znała Swanson lepiej niż ktokolwiek. Kiedy mówiła takim tonem, to znaczyło jedno — coś ukrywała. A jeśli coś ukrywała, to nie bez powodu. Telefon między jedną a kolejną autopsją szczerze ją zaskoczył. Już wtedy podskórnie wiedziała, że coś było nie tak. Evina nigdy do niej nie dzwoniła, gdy obie znajdowały się w pracy. Zwykle była to krótka wiadomość tekstowa z propozycją seksu lunchu albo wycieczka do prosektorium. Ale telefon? Ewidentnie coś tutaj nie grało.

Status:

zakończona

[zaylee miller]

022. we can make you grandparents

Kto:

Evina J. Swanson

Gdzie:

dom eviny i zaylee

Opis:

Po wszystkim, co wydarzyło się w ostatnim czasie, Zaylee spodziewała się, że Evina będzie chciała odwołać weekend z Samem. Ona też miała wątpliwości — obie były zmęczone, rozchwiane i przytłoczone tym, jak bardzo ostatnie dni dały im w kość. A jednak wiedziała, że potrzebowały chwili normalności, nawet jeśli miała to być tylko sobota spędzona w towarzystwie dziewięciolatka, który mówił o Gwiezdnych Wojnach z prędkością karabinu maszynowego.

Status:

zakończona

[zaylee miller]

023. things got a little bit complicated

Kto:

Evina J. Swanson

Gdzie:

toronto police service

Opis:

Miller czekała na schodach, tuż za drzwiami frontowymi, paląc papierosa w wyznaczonym do tego miejscu. Kiedy jednak narzeczona nie pojawiła się o umówionej porze i przestała odpisywać na SMS-y, postanowiła zajrzeć do jej gabinetu. Podejrzewała, że znów zasiedziała się nad jakąś sprawą i straciła poczucie czasu, o czym trzeba jej było delikatnie przypomnieć, sprowadzając ją z powrotem na ziemię. Miller działała zresztą podobnie. Ba, potrafiła nie jeść pół dnia, kiedy zafiksowała się na jakiejś autopsji.

Status:

zakończona

[zaylee miller]

024. the bond we build

Kto:

Evina J. Swanson

Gdzie:

whitby

Opis:

Nie wiedziała, kto się bardziej denerwował — ona, czy Sam. A może Evina, bo to ona prowadziła samochód z jedną ręką na kierownicy, a drugą na kolanie Miller, jakby tym gestem chciała zasugerować, że ma wszystko miała pod kontrolą. Młody siedział na tylnym siedzeniu z nosem przyklejonym do szyby. Zaylee widziała jego odbicie w lusterku, gdzie oczy miał wielkie jak monety, a usta lekko rozchylone na widok pasących się w oddali krów. Chłonął wszystko, zapisując w pamięci każdy szczegół, łącznie z momentem, kiedy wiatr wpadł przez uchylone okno, rozwiewając włosy Swanson.

Status:

zakończona

[zaylee miller]

025. rodzinka.pl

Kto:

Lucas Miller

Gdzie:

dom eviny i zaylee

Opis:

Ale korzystając z dnia wolnego i faktu, że Sammy znów u nich nocował, stwierdziła, że to jest odpowiedni moment, żeby zaraz po rodzicach, zacząć przedstawiać chłopca rodzeństwu. W pierwszej kolejności padło na Lucasa, któremu już przez telefon zapowiedziała nowinę, ale nie zdradziła, o co konkretnie chodziło. No i już minęła jej ta cała złość, do której niedawno doprowadził ją brat. Może i Zaylee była impulsywna, ale nie chowała długo urazy. Poza tym tutaj chodziło o jej brata, jak długo miałaby się wkurwiać na tego debila?

Status:

trwa

[zaylee miller]

026. maybe we’re not the marrying kind

Kto:

Evina J. Swanson

Gdzie:

dom eviny i zaylee

Opis:

Z każdą chwilą Miller miała wrażenie, że jej mózg powoli się topi. Nie w przenośni — dosłownie. Ciepło z kominka, światło lampy, ten dźwięk ołówka, którym sama stukała o otwarty notatnik, to wszystko składało się na idealną mieszankę irytacji i bólu. Migrena pulsowała gdzieś w okolicach lewego oka, a mimo to wciąż próbowała dopisać jeszcze jedną pozycję do listy. Bo przecież coś pominęły. Na pewno coś pominęły. Miała za sobą ponad czternaście godzin w prosektorium, w głowie wciąż szumiały jej raporty z sekcji zwłok, a teraz, zamiast odpoczywać, rysowała dokładne schematy stołów i proporcje dekoracji.

Status:

trwa

[zaylee miller]

027. we’re family, it’s my job to worry

Kto:

bonnie

Gdzie:

the big guy's little coffee shop

Opis:

opis opis opis

Status:

trwa