— W tak dużym mieście raczej marna na to szansa — stwierdziła Mia, wzdychając ciężko. Nie czarowała się, że ktoś chciałby utrzymywać z nią kontakt. Byłaby wręcz tym zdziwiona. Miała swoje za uszami i pokazywała to na prawo i lewo. Wzięła głęboki oddech, próbując uporządkować sobie kilka spraw w głowie.
— Nie potrzebuję bohatera — powiedziała miękkim tonem, trzymając jego telefon. Nie chciała też niepotrzebnych więzi. One tylko by ją osłabiały. Była szaloną dealerką, która pomieszkiwała to tu, to tam. Nigdy nie zastanawiała się, w jaki sposób może potoczyć się to dalej. Nabrała powietrza w usta, analizując całą sytuację i finalnie wpisała mu swój numer — jak zadzwonisz, czy napiszesz z pytaniem, co u mnie, to Cię zabiję — dodała po chwili, unosząc wzrok, by wbić w Erica stosunkowo mocne spojrzenie. Wyrażało ono więcej niż tysiąc słów. Musiał zdawać sobie sprawę z tego, że nie potrzebowała żadnej bliskości. Siedziała u niego w domu tylko, dlatego że czuła się przy nim bezpiecznie. To uczucie jednak było iluzją. Miała je wiele razy i za każdym razem była później krzywdzona.
— Nie — odpowiedziała bez wahania, ale zdecydowanie miało — no tak, jutro może mnie przejechać ciężarówka, lub autobus — zaśmiała się pod nosem, ale w głowie widziała inne obrazy. Zamordowana przez narkomana, zgwałcona, postrzelona. Smith zdawała sobie sprawę, że jej życie nie należy do najłatwiejszych, a i tak próbowała ciągnąć je za każdym razem do przodu. Gdyby się zatrzymała, mogłaby przecież umrzeć.
- Ukrywanie treści: włączone
- Hidebb Message Hidden Description
