haejin "lola" bae
data i miejsce urodzenia
28/02/1999 I kitchener, kanadazaimki
ona/jejzawód
sprzedawcamiejsce pracy
artisans’ alleyorientacja
biseksualnadzielnica mieszkalna
malvernpobyt w toronto
od piątego roku życiaumiejętności
potrafi śpiewać i grać na gitarze, tańczy całkiem nieźle, porozumiewa się dobrze w dwóch językach: angielskim i koreańskim, uwielbia prowadzić rozmowy o niczym (mogłaby to robić godzinami), świetnie orientuje się w terenie, kocha być w centrum uwagi, zagada każdego na śmierćsłabości
męczy ją jej własna niecierpliwość, łatwo się rozprasza, ma skłonność do uciekania w używki zwłaszcza w trudnych momentach, nosi w sobie głęboki lęk przed porażką, ma trudności w utrzymywaniu bliskich relacji, łatwo ulega presji otoczenia, często odkłada ważne sprawy na późniejHaejin przyszła na świat jako córka Koreanki, która kilka lat wcześniej, przed jej urodzinami, wyemigrowała do Kanady z powodu wielkiej miłości. A wielka miłość, Kanadyjczyk, zniknął z ich życia bezpowrotnie, zanim Haejin zaczęła stawiać pierwsze kroki. Nie wysyłał żadnych pieniędzy, nie wykazywał żadnego zainteresowania swoim nieślubnym dzieckiem. Matka pracowała jako kelnerka i dorabiała sprzątaniem, aby zapewnić im pieniądze na przeżycie.
Gdy Haejin miała zaledwie pięć lat, kiedy matka zginęła. Potrącenie przez samochód. Ot, pech, chwila nieuwagi, nikt nie był pijany, nikt nie przekroczył prędkości. Przykry wypadek, jak mówili w telewizji. Dziewczynka została całkowicie sama, bez bliskiej rodziny i opiekunów. Wkrótce trafiła do systemu opieki zastępczej i została przydzielona do rodziny mieszkającej w Toronto. Było to głęboko religijne, konserwatywne małżeństwo, które, oprócz wychowywania własnych dzieci, regularnie przyjmowało pod dach także dzieci z domów dziecka. Dom Barlow'ów był spokojny, czysty, ale surowy. Dni zaczynały się modlitwą, a wieczory kończyły czytaniem Pisma Świętego. Choć Haejin nie miała wcześniej styczności z religią, szybko nauczyła się dostosowywać, była cicha, grzeczna i posłuszna. Była dzieckiem, które nie sprawiało kłopotów.
W szkole uczyła się bardzo dobrze, była pilna i niezbyt towarzyska. Aktywnie uczestniczyła w kościelnym chórze a także samodzielnie uczyła się gry na gitarze. Dopiero szkoła średnia otworzyła przed nią nowe możliwości, w formie lekcji muzyki, które uwielbiała i występów podczas szkolnych uroczystościach.
W wieku szesnastu lat, podczas świątecznego koncertu szkolnego, została zauważona przez lokalnego łowcę talentów. Po wielu rozmowach, próbach i przesłuchaniach podpisała kontrakt z niezależną, ale dynamicznie rozwijającą się wytwórnią muzyczną z Toronto.
Niedługo potem zadebiutowała jako jedna z czterech członkiń girlsbandu GLASS HALO, przyjmując pseudonim Lola. Grupa od początku była projektem typu industry plant - skrupulatnie zaprojektowanym pod kątem estetyki i tekstów. Ich muzyka była lekka i przewidywalna, lecz znakomicie trafiała do odbiorców w mediach społecznościowych. Choreografie stały się viralami, fragmenty piosenek zdobywały setki tysięcy wyświetleń w reelsach, a dziewczyny szybko zdobyły rozpoznawalność wśród młodej publiczności. Nie dało się wejść do sklepu nie słysząc ich piosenek lecących z radia.
Zespół przetrwał jednak tylko jedną trasę koncertową. Wewnątrz narastały napięcia: jedna z członkiń weszła w otwarty konflikt z wytwórnią dotyczący kontroli i zarobków, a inna, niepełnoletnia, została uwikłana w plotki o romansie z o wiele starszym mężczyzną, co przyczyniło się do rozpadu całego zespołu. Sprawę nagłośniły media, wyciekły prywatne wiadomości, a wytwórnia ogłosiła komunikat o rozwiązaniu grupy. Pomimo tego Lola pozostała w wytwórni, która zdecydowała się promować ją jako solistkę. Dzięki wsparciu ghostwriterów i producentów powstał jej debiutancki album inspirowany k-popem, który zyskiwał na popularności na zachodnim rynku. Niestety, projekt okazał się komercyjną porażką, sprzedaż była słaba, a recenzje chłodne. To wszystko pogłębiło już wcześniej istniejące u niej napięcia emocjonalne.
Z czasem pojawiły się uzależnienia, alkohol i narkotyki stopniowo niszczyły jej życie. Wytwórnia nie zaoferowała żadnego wsparcia ani pomocy. Nie skierowano jej na leczenie ani odwyk, a zainteresowanie jej osobą zanikło. W mediach utrzymywano, że potrzebuje przerwy i wkrótce powróci z nową siłą, jednak w rzeczywistości została zapomniana. Żaden inny album już więcej nie powstał.
Dziś ma 26 lat. Mieszka w wynajmowanym, skromnym mieszkaniu, czasami śpi na kanapie u przyszywanej siostry. Pracuje na pasażu artystycznym Artisans’ Alley, czasami kłóci się, że nie ma jak wydać, a jeszcze częściej ponosi ją impreza i nie stawia się w pracy. Ludzie prawie już o niej nie pamiętają; czasem ktoś ją rozpozna na ulicy i poprosi o zdjęcie “z tą dziewczyną z TikToka”, ale dla niej to tylko kolejna porażka.
Brak jej jakiegokolwiek planu na swoją przyszłość.
→ Zmaga się z dysleksją, czytanie na głos i pisanie sprawia jej trudność, dlatego zawsze robi szkice w głowie zanim coś zrobi na poważnie.
→ Ma nietolerancję laktozy, ale i tak je lody, najczęściej z frustracji, po czym żałuje.
→ Od czasu rozpadu zespołu używa wyłącznie imienia Lola, przedstawia się tak wszędzie, nawet podpisuje tak dokumenty.
→ Za każdym razem, gdy stoi w kolejce do kasy, jej wzrok ląduje na kolorowych okładkach czasopism. Zawsze bierze jeden a później czyta go od deski do deski, szczególnie uwielbia fragmenty z horoskopami, w które wierzy bardziej niż w siebie.
→ W jej mieszkaniu, stoi stara gitara, pęknięta i podrapana, towarzyszy jej niemal wszędzie, jest nierozłącznym elementem przeprowadzek.
→ Zdarza jej się rozmawiać ze sobą na głos, zwłaszcza gdy czuje się samotna albo zestresowana.
Gdy Haejin miała zaledwie pięć lat, kiedy matka zginęła. Potrącenie przez samochód. Ot, pech, chwila nieuwagi, nikt nie był pijany, nikt nie przekroczył prędkości. Przykry wypadek, jak mówili w telewizji. Dziewczynka została całkowicie sama, bez bliskiej rodziny i opiekunów. Wkrótce trafiła do systemu opieki zastępczej i została przydzielona do rodziny mieszkającej w Toronto. Było to głęboko religijne, konserwatywne małżeństwo, które, oprócz wychowywania własnych dzieci, regularnie przyjmowało pod dach także dzieci z domów dziecka. Dom Barlow'ów był spokojny, czysty, ale surowy. Dni zaczynały się modlitwą, a wieczory kończyły czytaniem Pisma Świętego. Choć Haejin nie miała wcześniej styczności z religią, szybko nauczyła się dostosowywać, była cicha, grzeczna i posłuszna. Była dzieckiem, które nie sprawiało kłopotów.
W szkole uczyła się bardzo dobrze, była pilna i niezbyt towarzyska. Aktywnie uczestniczyła w kościelnym chórze a także samodzielnie uczyła się gry na gitarze. Dopiero szkoła średnia otworzyła przed nią nowe możliwości, w formie lekcji muzyki, które uwielbiała i występów podczas szkolnych uroczystościach.
W wieku szesnastu lat, podczas świątecznego koncertu szkolnego, została zauważona przez lokalnego łowcę talentów. Po wielu rozmowach, próbach i przesłuchaniach podpisała kontrakt z niezależną, ale dynamicznie rozwijającą się wytwórnią muzyczną z Toronto.
Niedługo potem zadebiutowała jako jedna z czterech członkiń girlsbandu GLASS HALO, przyjmując pseudonim Lola. Grupa od początku była projektem typu industry plant - skrupulatnie zaprojektowanym pod kątem estetyki i tekstów. Ich muzyka była lekka i przewidywalna, lecz znakomicie trafiała do odbiorców w mediach społecznościowych. Choreografie stały się viralami, fragmenty piosenek zdobywały setki tysięcy wyświetleń w reelsach, a dziewczyny szybko zdobyły rozpoznawalność wśród młodej publiczności. Nie dało się wejść do sklepu nie słysząc ich piosenek lecących z radia.
Zespół przetrwał jednak tylko jedną trasę koncertową. Wewnątrz narastały napięcia: jedna z członkiń weszła w otwarty konflikt z wytwórnią dotyczący kontroli i zarobków, a inna, niepełnoletnia, została uwikłana w plotki o romansie z o wiele starszym mężczyzną, co przyczyniło się do rozpadu całego zespołu. Sprawę nagłośniły media, wyciekły prywatne wiadomości, a wytwórnia ogłosiła komunikat o rozwiązaniu grupy. Pomimo tego Lola pozostała w wytwórni, która zdecydowała się promować ją jako solistkę. Dzięki wsparciu ghostwriterów i producentów powstał jej debiutancki album inspirowany k-popem, który zyskiwał na popularności na zachodnim rynku. Niestety, projekt okazał się komercyjną porażką, sprzedaż była słaba, a recenzje chłodne. To wszystko pogłębiło już wcześniej istniejące u niej napięcia emocjonalne.
Z czasem pojawiły się uzależnienia, alkohol i narkotyki stopniowo niszczyły jej życie. Wytwórnia nie zaoferowała żadnego wsparcia ani pomocy. Nie skierowano jej na leczenie ani odwyk, a zainteresowanie jej osobą zanikło. W mediach utrzymywano, że potrzebuje przerwy i wkrótce powróci z nową siłą, jednak w rzeczywistości została zapomniana. Żaden inny album już więcej nie powstał.
Dziś ma 26 lat. Mieszka w wynajmowanym, skromnym mieszkaniu, czasami śpi na kanapie u przyszywanej siostry. Pracuje na pasażu artystycznym Artisans’ Alley, czasami kłóci się, że nie ma jak wydać, a jeszcze częściej ponosi ją impreza i nie stawia się w pracy. Ludzie prawie już o niej nie pamiętają; czasem ktoś ją rozpozna na ulicy i poprosi o zdjęcie “z tą dziewczyną z TikToka”, ale dla niej to tylko kolejna porażka.
Brak jej jakiegokolwiek planu na swoją przyszłość.
Ciekawostki
→ W dzieciństwie miała lęk przed wodą, po tym, jak starsze dziecko wepchnęło ją do basenu podczas letniego wyjazdu do ośrodka, do dziś nie czuje się dobrze, gdy pływa.→ Zmaga się z dysleksją, czytanie na głos i pisanie sprawia jej trudność, dlatego zawsze robi szkice w głowie zanim coś zrobi na poważnie.
→ Ma nietolerancję laktozy, ale i tak je lody, najczęściej z frustracji, po czym żałuje.
→ Od czasu rozpadu zespołu używa wyłącznie imienia Lola, przedstawia się tak wszędzie, nawet podpisuje tak dokumenty.
→ Za każdym razem, gdy stoi w kolejce do kasy, jej wzrok ląduje na kolorowych okładkach czasopism. Zawsze bierze jeden a później czyta go od deski do deski, szczególnie uwielbia fragmenty z horoskopami, w które wierzy bardziej niż w siebie.
→ W jej mieszkaniu, stoi stara gitara, pęknięta i podrapana, towarzyszy jej niemal wszędzie, jest nierozłącznym elementem przeprowadzek.
→ Zdarza jej się rozmawiać ze sobą na głos, zwłaszcza gdy czuje się samotna albo zestresowana.
zgoda na powielanie imienia
takzgoda na powielanie pseudonimu
nieZgody MG
poziom ingerencji
średnizgoda na śmierć postaci
takzgoda na trwałe okaleczenie
takzgoda na nieuleczalną chorobę postaci
takzgoda na uleczalne urazy postaci
takzgoda na utratę majątku postaci
takzgoda na utratę posady postaci
tak
