[Maple Hearts]

Poszukiwania

współlokatorzy, współpracownicy, przyajciele, inne

Od cichych wspólników po głośnych sąsiadów. Współpracownicy, przyjaciele, rywale, wrogowie i ci, którzy wchodzą do życia niespodziewanie. Każda relacja ma znaczenie. Szukasz kogoś, kto wypełni lukę w Twojej historii? To dobre miejsce.

Kod: Zaznacz cały

[posz]
[posz1=Tytuł poszukiwań]Nieobowiązkowy podtytuł. Można zostawić puste[/posz1]
[posz3]AKTUALNE/NIEAKTUALNE/REZERWACJA | DD/MM[/posz3]
[posz2]
[img]LINK DO OBRAZKA[/img][img]LINK DO OBRAZKA[/img]
[/posz2]
[posz4]WPISZ TU TREŚĆ POSZUKIWAŃ[/posz4]
[/posz]

Ogłoszenia, których data aktualizacji będzie starsza niż 2 tygodnie będą usuwane.

Tytuł poszukiwań

Nieobowiązkowy Podtytuł

STATUS: Aktualne | 10.05

"Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.""Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.""Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum."

[Sophia Desrochers]

Można usunąć

[Debbie Harlow]

To była jego historia

a my byliśmy tylko marionetkami

STATUS: ZAREZERWOWANE | 10/07

"Toronto, dzielnice Leslieville, poniedziałek, 6:42 rano.

Wnętrze małego mieszkania pachniało kurzem i czymś gorzkim - środkiem czyszczącym wymieszany ze specyficznym zapachem krwi. W pomieszczeniu panował półmrok, przy biurku plecami do drzwi siedział mężczyzna, jego głowa lekko opadała w bok. Po podejściu bliżej można było dostrzec na szyi cienką, czerwoną linie - nieco zbyt równą. Ofiara miała oczy szeroko otwarte, jego twarz nie wyglądała na przerażona raczej na zaskoczoną. Na monitorze przed nim wciąż świeciła się otwarta przeglądarka.

Tekst na ekranie brzmiał:
"Ona pisała o śmierci tak pięknie, że aż chciało się umrzeć"

Na monitorze przyklejona była również mała kartka, widniał na niej napis:
"Rozdział pierwszy, czas zacząć."


W SKRÓCIE:
Szukam detektywa wydziału zabójstw, który zajmuje się sprawami dość brutalnych zbrodni, szybko odkrywa, że są one inspirowane książkami pewnej pisarki - Debbie Harlow, którą oczywiście uważał za podejrzaną lub współwinna zbrodni. Kobieta proponuje swoją pomoc w śledztwie, jednak detektyw stanowczo odmawia - bo nie została do tego wyszkolona, bo była cywilem i najważniejsze: bo lubił pracować sam. Niestety szybko się okazuje, że pewne elementy w tej zbrodni (i kolejnych) rozumie tylko i wyłącznie Debbie.
Muszą opracować razem, chociaż żadne z nich nie jest zadowolone z tego faktu.


INFORMACJE:
- Poszukiwania kierowane do Pana detektywa wydziału zabójstw - niestety jest to punkt obowiązkowy.
- Preferowany wiek to 35 lat i w górę.
- Najważniejsze wymaganie: naprawdę, ale to naprawdę zależy mi na osobie, która uwielbia takie wątki, mam kilka propozycji wątków, na pewno będzie dramatycznie, krwawo i ogólnie całkiem nieźle.
- Zamiarem tej relacji jest to, że owa para zbliża się do siebie (wiadomo, że strach o życie i niebezpieczeństwo to przepis na naprawdę super romans, haha) chociaż nie przewiduje end gejmu i na to również proszę się nie nastawiać. Chociaż cholera wie, może to będzie miłość od pierwszego wejrzenia.
- Proszę nie uciekać, jest to główna i to bardzo główna relacja dla mojej Debbie.
- Wizerunek i to czy ma babkę, żonę czy żabę też mi obojętnie, chociaż tak szczerze im bardziej skomplikowanie tym lepiej.
- Zgłoszenia na pw lub na innych moich paniach

[Seraphine Soverall]

you're the past i don't wanna erase

nieodłączna część przeszłości - pan/pani 24+

STATUS: rezerwacja | 14/07

To do Ciebie zadzwoniłam, siedząc na niewygodnym, plastikowym krześle w szpitalu w Seattle czekając na jakąkolwiek informację odnośnie stanu mojej aktualnie operowanej przyjaciółki. Drżącym głosem, dusząc się przy tym własnymi łzami, opowiedziałam Ci, co się stało. Straciłam kontrolę, zdekoncentrowałam się, bo Halle rozśmieszyła mnie kolejnym żartem i nie zauważyłam jadącego na czerwonym samochodu. To wystarczyło bym, zamiast się zatrzymać, pojechała do przodu, a strona pasażera została uderzona przez nadjeżdżający samochód. Niewiele pamiętałam z tego, co stało się dalej, oprócz tego, że gdy siedziałam w karetce i otępiała czekają, aż medycy opatrzą moje niewiele rany, widziałam, jak ratownicy wyciągają nieprzytomną, lecz żywą Halle ze wgniecionej części jej samochodu. Rozmawiałam też z Tobą gdy podszedł do mnie lekarz i powiedział, że nie udało jej się uratować, że zginęła. Na pewno pamiętasz mój krzyk, nieustający płacz i zmartwione głosy starszej Pani, która siedziała obok i próbowała mnie uspokoić. Widziałeś, a właściwie słyszałeś, wtedy tę stronę mnie, której zazwyczaj nie pokazywałam. I to może dlatego tak mi później próbowałeś pomóc, mimo że ja nie zrobiłam nic dla Ciebie.

Gdy po pogrzebie wróciłam do Toronto, to Ty byłeś pierwszą osobą, która się ze mną spotkała i później przynosiła nowe opakowania chusteczek z komody w salonie gdy nie potrafiłam przestać płakać. Jako jedyny wiedziałeś, co się stało, nikomu innemu o tym nie powiedziałam — rodzina i większość znajomych myślała, że nadal jestem w Seattle, bo przecież miałam tam pojechać i odpocząć na dłużej. Zdobycie tego urlopu trochę mi zajęło, a spędzenie go jedyną znajomą ze studiów, z którą jeszcze miałam kontakt, wtedy wydawało się być idealnym pomysłem. To przez Ciebie poszłam na terapię. Tak długo podsuwałeś mi ten pomysł, że zgodziłam się dla święto spokoju. Doskonale wiedziałeś że nie lubię do nich chodzić, nie ufam im, ale robiłeś to dla mojego dobra. I miałeś rację, faktycznie tego potrzebowałam.

Problem leży w tym, że jestem zbyt uparta. Zbyt przekonana, że nie potrzebuję pomocy, że doskonale dam sobie sama radę. Wystarczyło, że poczułam się odrobinę lepiej, głównie dzięki Twoim staraniom, żebym zaczęła odsuwać Cię coraz dalej, twierdząc, że sobie poradzę bez Ciebie. Zachowywałam się jak egoistka, nie słuchałam o Twoich problemach i teraz mi z tym głupio, ale wtedy nie potrafiłam się na tym skupić. Nakrzyczałam na Ciebie, wypchnęłam Cię z mieszkania, odbierając Ci klucze, które z jakiegoś powodu miałeś i przestałam się odzywać. Sama przecież mogłam sobie doskonale poradzić, prawda? Kłamstwo, ale wtedy wydawało się być czystą prawdą.

Nie odzywałam się przez miesiąc, ale ostatnio mam wrażenie, że czuję się coraz gorzej. Może dlatego, że zrezygnowałam z terapii, wróciłam do pracy, a do swojego samochodu nadal boję się wsiąść. Każdej nocy coraz bardziej przekonuje się do zadzwonienia pod Twój numer, którego nadal nie usunęłam z telefonu, ale boję się czy w ogóle odbierzesz. Przecież teraz na pewno mnie nienawidzisz.

---

- Szukam przyjaciela albo przyjaciółki Tiramisu (roboczo), który/a pomógł jej po nieumyślnym wypadku, będąc przy okazji jedyną osobą z jej otoczenia, która o tym wiedziała. Przez upartość odepchnęła Twoją postać, twierdząc, że pomocy nie potrzebuje, a teraz - niespodzianka - żałuje tego jak Cię potraktowała. To kim jest Twoja postać jest mi zupełnie obojętne, serio, musi jednak znać się z Tiramisu od dłuższego czasu, skoro tak bardzo ufała - cóż, nadal ufa.
- Jak to się dalej potoczy? Nie wiem. Rozegrajmy to na fabule, nie lubię ustawiać wszystkiego z góry, po prostu zobaczmy czy nam się ze sobą dobrze gra, a jeśli tak będzie, to jestem gotowa pociągnąć na jakikolwiek sposób będziemy chcieli.

[Galen L. Wyatt]

Prof. E. Nigma // zakazany owoc

[zakazana relacja | napięcie | emocje + niedopowiedzenia]

STATUS: AKTUALNE | 12/07

„Nie powinniśmy. A może właśnie dlatego to tak dobrze smakowało. Wino, kolacje, egzaminy, które nagle nie miały znaczenia. I ta noc, która nie przestaje się śnić.”

Szukam postaci profesorki, z którą Galen miał zakazany romans na prestiżowej uczelni (Ivy League).
Ona – inteligentna, błyskotliwa, z klasą i granicami, które przekroczyła tylko raz. On – student, który miał wszystko i nic. Była to relacja raczej krótka, ale bardzo burzliwa i namiętna, dużo i szybko się działo, a potem ponieśli konsekwencje, jakie to jeszcze możemy dogadać. Ogólnie dużo tu jest do dopracowania, wspólnie.

Myślę, że może to być burzliwa relacja, może bez jakiegoś happy endu na horyzoncie, ale na pewno z serii tych, gdzie są emocje. Chociaż kto wie, wychodzę z założenia, że zakładanie czegoś z góry jest faux pas, bo potem w grze wyjdzie inaczej. Możemy rozegrać: ponowne spotkanie po latach (może przy okazji jakiegoś projektu/wykładu/współpracy? Galen nie jest już studentem, tylko panem prezesem, a ona... może wciąż prowadzi wykłady w sposób ujmująco zabójczy?), odżywające napięcie, uczucia, które nie do końca wygasły, a może się zmieniły, może ona wyleciała za to z uczelni i swojego pupilka teraz szczerze nienawidzi? Pokombinujmy, bo jest z czym! Może jakieś wspólne tajemnice, które wciąż mają konsekwencje? Relacja z toksyczną bliskością w tle, rozdarcie między tym, co wypada, a tym, co wciąż pali w środku.

„Gdzie byłeś, Galen?” – trzymiesięczna luka

[mrok | dramat | tajemnica]

STATUS: AKTUALNE | 12/07

„Zniknąłem. I nie było mnie naprawdę. Telefon milczał, świat się kręcił beze mnie. Kiedy wróciłem, nikt nie miał odwagi zapytać. Ale może ktoś powinien.”

Szukam postać, która była częścią tamtego zniknięcia – może współtowarzyszką z odwyku? Kimś, kto go znalazł gdzieś na odludziu? Może kochanką, która go porzuciła? Ogólnie zamysł jest taki, że Galen w pewnym momencie, gdy już przestał być złotym dzieckiem zaszalał za bardzo. Wylądował w szpitalu, podejrzewali próbę samobójczą, która może wcale nią nie była, no ale przedawkował jakieś prochy i tak wyszło.
Może byłaś pielęgniarka, która go odwiedzała, może jakąś terapeutką, współtowarzyszką, albo wspólniczką tej zbrodni? Jest mi to obojętne, ale ważne jest jedno, mamy wspólną przeszłość i tajemnicę, o której nikt nie wie.
Możemy zrobić tak, że był jakiś wypadek, w którym oboje brali udział, może kogoś skrzywdzili, albo tylko ona skrzywdziła jego do tego stopnia, że wylądował na tym odwyku. Nie wiem czego chcę. Kombinujmy. Czegoś mocnego.

Ten wątek można rozegrać jako: ciemniejszy moment w życiu Galena, o którym wiedzą tylko oni. Emocjonalna katastrofa, która do tej pory budzi skrajne uczucia. Tajemnica, którą dzielą tylko oni, mroczny sekret, tylko Ty decydujesz, czy ujrzy światło dzienna. Jesteś kimś, kto może go zniszczyć albo uratować, zależnie od tego, co się wydarzy.

Może być romantycznie, dramatycznie, toksycznie. Może Galen próbował wtedy odebrać sobie życie, a ktoś go zatrzymał? Bo może to tak naprawdę był jego anioł? Może uciekł od wszystkiego, a może to ona uciekła? Galen do dziś nie mówi, co się wydarzyło.

[Mazarine Winters]

You're normal. I'm not.

Przyjaciółki w podobnym wieku, która podnosi ją na duchu

STATUS: AKTUALNE | 19/07

Obie są po trzydziestce. Obie mają coś wspólnego, coś, co właśnie sprawiło, że jakimś cudem się zaprzyjaźniły. Może praca w policji? Inne powiązania zawodowe? Może wspólne, dziwne hobby? A może jeszcze coś innego?
Poza tym, są jednak kompletnie różnymi osobami. Ona ma rodzinę, może nawet dzieci. Maze - jest wiecznie sama, oddana pracy. Ale przyjaciółka, będąc chyba największą optymistką na świecie, wcale nie myśli, że czas Winters już przeminął.

W skrócie - potrzebuję bardzo bliskiej dla Maze osoby, istnego słońca w postaci człowieka, która zawsze gotowa jest przeciwstawić się jej pesymizmowi (który raczej nazywa realizmem) i zachęca ją, by jednak miała jakieś swoje życie poza jednostką ds. przestępstw seksualnych. Wiek zbliżony do niej, najlepiej po 30. I żeby miała życie bardziej poukładane niż moja postać - najlepiej, jakby miała męża i dziecko. Ale nie jest to wymóg konieczny - możemy to jeszcze dogadać!

By ustalić więcej szczegółów, zapraszam na pw lub na discord - shad0wlin_

[Wyatt J. Ward]

siostra zmarłej żony

[to bardziej skomplikowane niż myślisz}

STATUS: AKTUALNE | 18/07

To był listopad, deszcz nie przestawał padać, a noc zdawała się najczarniejsza w roku, na niebie nie było ani jednej gwiazdy...

Pamiętasz? Bo ja pamiętam jakby to było wczoraj. Telefon ze szpitala, w którym powiedzieli, bardzo mi przykro Ward, ale Rose...

Później przyjechałaś TY, pytałaś czy to prawda, niestety nie dało się zaprzeczyć, chociaż oboje byśmy tego chcieli, najbardziej na świecie. Zaczęłaś płakać, uderzać na oślep pięściami, krzyczałaś, że to moja wina, póki w drzwiach kuchni nie pojawiła się Sophie...

Zabrałaś ją do siebie, bo tak miało być lepiej, zresztą oboje wiemy, że tak było. Zajęłaś się nią jak własnym dzieckiem, będę Ci za to wdzięczny, do końca życia. Może nawet Ci podziękuję, gdy w końcu przestaniesz mnie obwiniać, o śmierć swojej siostry.

Szukam siostry zmarłej żony, wszystko jest mi obojętne, naprawdę. Może być starsza, młodsza, bez różnicy. Ważne jest tylko to, żeby z charakteru była zacięta, bo bezpodstawnie właściwie (a może jednak nie do końca?) obwinia Wyatta o śmierć swojej siostry. Ta siostra zginęła w wypadku samochodowym, ale może się wcześniej pokłócili i ta siostra o tym wie i dlatego go obwinia? Ogólnie dużo jest do dogadania i dogrania, ale na pewno nie będzie nudno. To mogę zagwarantować.

Dużo dramy, może jakieś słodkie gry z małą Sophie, zobaczymy, gdzie nas fantazja poniesie.

[Mira Luxley]

You don’t even have to be gay

STATUS: AKTUALNE | 19/07

Ja zawalam mieszkanie aktywistycznymi ulotkami, edukacyjnymi broszurkami, notatkami pisanymi na skrawkach papieru, obrazami stworzonymi w ramach queerowej inicjatywy terapeutycznej i puszkami po Pepsi Zero, a ty możesz nie wynosić po sobie pudełek po pizzy, zbierać figurki słodkich piesków, trzymać karton ze zdjęciami byłego pod kanapą w salonie albo tworzyć alternatywną instalację z rozmoczonego papieru toaletowego. Ja czasami zapraszam na noc moje Tinder Dates, użyczam naszą kanapę osobom poznanym pięć minut temu i nie wynoszę śmieci, bo śmierdzą, a ty możesz traktować mieszkanie jak hotel, nie sprzątać w łazience albo wić gniazdko z wieloletnią partnerką w jednym z wolnych pokoi. Tylko proszę, nie wkurzaj się, że drzwi do naszego mieszkania są zawsze otwarte i przygarniaj ze mną zbłąkane duszyczki, które potrzebują pomocy - nieważne, czy to pies, kot, żaba czy człowiek! Aha! I jeszcze kochaj tak samo jak ja tą naszą artystyczną, niepoukładaną, wiecznie zmieniającą się przestrzeń, dobra?

To są poszukiwania współlokatorów i part-time współlokatorów! Mira chętnie podzieli z kimś rachunek za prąd i wodę na pół albo ⅓, ale też, przygarnie pod swój dach osobę w kryzysie - głównie działa w kolektywie queerowym, ale you don’t have to be gay, żeby oddała ci swoje łóżko w ramach ratowania świata.

[Sloane Marlowe]

You don’t belong in this world

and that's a think

STATUS: AKTUALNE | 20.07

Szukam jednej osoby. Przyjaciela. Przyjaciółki. Bratniej duszy. Wiek zbliżony. Kogoś, kto nie musi być ratownikiem, lekarzem ani nikim ze świata Sloane - wręcz przeciwnie.
Może jesteś artystą z mieszkaniem pełnym płócien i popielniczek. Może piszesz horoskopy, wierzysz w reinkarnację albo mieszasz zioła na sen. Może masz studio tatuażu, parkiet pod stopami i winyle zamiast playlist.
Jedno jest pewne: Sloane ci ufa. Może jako jedynej osobie na świecie.

Znacie się od lat albo spotkaliście się przypadkiem w złym dniu i od tamtej pory nie puściliście już nici, która się zawiązała. Czasem dzwonisz o 2:37 nad ranem, pytając: żyjesz? - bo wiesz, że ona nie lubi cześć. Może znasz jej tajemnice. Może jej nie znasz, ale umiesz z nią milczeć, kiedy nie daje rady mówić.

To nie relacja oparta na codziennych śniadaniach i filtrach do kawy.
To bardziej:
- wspólne siedzenie na dachu, kiedy świat się wali,
- przypałowe sytuacje, które kończą się śmiechem,
- jedna wiadomość: potrzebuję cię — i jesteś.

Możemy dodać wspólną przeszłość (np. byli kiedyś współlokatorami, poznali się na pograniczu bólu i bezsenności - w aptece, w kolejce po apap), możemy dopisać sobie dramatyczny moment, który ich związał jak blizna.
To nie musi być historia idealna - ale niech będzie prawdziwa.

Ty - inny/a. Miękki tam, gdzie ona twarda. Światło tam, gdzie ona cień.
Możesz wszystko. Możesz być nikim.
Ale jesteś jej kimś.

[Winnie Bloomfield]

You were my everything

now you're my nothing

STATUS: ZAJĘTE | 21/07

Byliśmy związkiem idealnym - byłam zapatrzona w Ciebie jak w bezchmurne nocne niebo, które upstrzone jest gwiazdami. Byłam przekonana, że ty też na mnie tak patrzyłeś... Byliśmy razem od czterech lat, od roku zaręczeni. Poznaliśmy się przez wspólnych znajomych, a może na imprezie? Tak czy siak, każdy był przekonany, że miłość między nami to już na zawsze. Że ten ślub to tylko formalność.
Wspólnie planowaliśmy ten dzień, chociaż faktycznie od jakiegoś czasu byłeś bardziej nieobecny. Myślałam, że to stres w pracy, może twoja rodzina przysparzała dodatkowych problemów. Ale to nic, bo byliśmy gotowi spędzić całą resztę życia, więc naprawdę nie powinnam być zła, że zapominałeś o zajęciach tanecznych na których uczyliśmy się wspólnego tańca. Nie przeszkadzało mi też to, że sama musiałam próbować próbnego tortu, oraz nie przeszkadzało mi, że to ja byłam odpowiedzialna za rozsyłanie wszystkich zaproszeń.
Ale ty przyszedłeś jednego poniedziałku do domu i powiedziałeś, że to nie ma sensu. Że to się nie uda. Że nie widzisz tej przyszłości i że jest ci bardzo przykro, ale musimy się rozejść.
Miałeś chyba nawet łzy w oczach, tak jakbyś sam nie dowierzał? Tak jakbyś tego wcale nie chciał? Ja nawet w odpowiedzi na te słowa parsknęłam cynicznym śmiechem, byłam pewna, że to jakiś najgorszy na świecie żart. Myślałam, że jesteś pijany, dostałeś udaru, ktoś trzymał pistolet przy twojej głowie i kazał ci tak kłamać, ale... Nie. Nie, ty właśnie naprawdę wyrzucałeś naszą czteroletnią historię do śmieci. Naszą historię, która miała być wieczna.
Ale dlaczego? Nigdy nie dostałam tej odpowiedzi. Po prostu, to się nie uda, mruczałeś pod nosem, krążąc po kuchni i próbując nie patrzeć mi w oczy. Roztrzaskałam wtedy całą naszą zastawę kuchenną, chciałam, żebyś spojrzał mi w oczy, chciałam się pokłócić, wyciągnąć z ciebie jakieś emocje, ale byłeś tchórzem.
W przeciągu doby spakowałam wszystkie swoje rzeczy, mimo, że mówiłeś, że to ty możesz się wynieść. Ale ja nie chciałam być już w tym miejscu, nie chciałam patrzeć na nasze wszystkie wspólne rzeczy, wyobrażać sobie co by było gdyby...

Dodatkowe informacje:
- całą przeszłość naszych postaci z chęcią stworzyłabym wspólnie! tak żeby pasowała zarówno do twojej postaci, jak i mojej
- powód zerwania? pomyślmy nad tym razem - nie zależy mi na tym, żeby robić z twojej postaci tego najgorszego. może działo się coś, o czym Winnie nie wiedziała? może zachorowałeś, nie chciałeś tego przechodzić z moją postacią? może faktycznie przemyślałeś, że ślub nie jest dla ciebie? może pojawiła się inna postać z przeszłości, która rozgrzała twoje serce bardziej niż Winnie i to z nią woli spędzić życie? kłótnie między nimi mogły pojawiać się już wcześniej, a zerwanie to była tylko formalność, którą twoja postać przyspieszyła?
- Winnie będzie okrutnie przeżywać to zerwanie, zdarzy się, że pijana zadzwoni do niego, może będzie pisać okrutne esemesy, potem będzie go ignorować, próbować wrócić, wykłócać się, krzyczeć, wyzywać gdzie się nie pojawi, milczeć jak zaklęta, pełen zakres
- myślę, że wspólne miejsce pracy może być ciekawym dodatkiem, ale absolutnie nieobowiązkowym, zawsze się znajdą powody, żeby wpadali na siebie i cierpieli z różnych powodów
- nawet jeśli piszę kłótnię, scenę naładowaną negatwnymi emocjami, mam tendencję do wrzucania śmieszków, a już na pewno sprawiania żeby moja postać w jakiś sposób się wygłupiła - przede wszystkim, nie lubię nudy!
- zapraszam na priv, na wiele potrafię przystać i wiele można nazmieniać, jestem bardzo ugodowa i chętna do rozmawiania o innych rozkminach
- nie wiem jaki jest plan na tą relację, nigdy niczego nie planuję jako "ostateczny koniec"