— Chyba nie potrafię tak, jak ty — Powiedziała w końcu cicho, odstawiając kieliszek na blat. Szum klimatyzacji wypełniał krótką ciszę między nimi. — Po prostu odciąć się i iść dalej, jakby nic się nie stało. Ja zawsze wszystko analizuję. I ostatnio za dużo naczytałam się książek i mam jakieś ...

Nie wiedziała, czy to jego dotyk przywrócił jej oddech, czy tylko złudzenie bezpieczeństwa, które Miles wciąż potrafił w niej wzbudzić - ten sam, który przez lata był jej ostoją, a potem kimś, kto zostawił po sobie echo zbyt znajomego ciepła. Przez moment miała wrażenie, że wszystko wróciło - jego ...

Na początku była cisza - taka, która dzwoniła jej w uszach i w której nie było miejsca na oddech. Paige siedziała w niewielkiej sali jak pusta skorupa, z kubkiem wody, którego nie potrafiła dopić. Ręce, które jeszcze chwilę wcześniej prowadziły igłę po obcej skórze z chirurgiczną precyzją, teraz ...

even if the skies get rough
AKTUALNE | 07/10

https://i.pinimg.com/1200x/65/af/0f/65af0fa40383c2efaa0430e57d249378.jpg https://i.pinimg.com/1200x/9f/a0/a1/9fa0a1fcf8dcd63eae611087a080b9cc.jpg

Nowy mężczyzna w jej życiu pojawił się nagle. Poznali się w szpitalu, gdy któregoś dnia ...

Wiedziała, że ręce muszą pozostać pewne, nawet jeśli oddech przyspieszał, a serce biło w rytmie zupełnie sprzecznym z jej chłodną, medyczną precyzją. Przez lata uczyła się, że życie ludzkie można uratować tylko wtedy, gdy lekarz zachowa spokój - że nawet jeśli wokół panuje chaos, to dłonie muszą ...

Przez chwilę nie odpowiadała. Patrzyła na to, jak bąbelki w prosecco Cynthii wędrują ku górze, drobne, ciche, ginące w sekundę po zetknięciu się z powietrzem. Było w tym coś wymownie symbolicznego - krótkotrwałość ulgi, którą Ward znajdowała w alkoholu, w pracy, w wieczornym rozproszeniu. Życie ...

Czasem wydawało jej się, że oddział był niczym rozciągnięty na wszystkie strony labirynt – pełen ludzkiego bólu, zapachów, niecierpliwych spojrzeń, niedokończonych historii. Nawet jeśli człowiek na chwilę z niego uciekał, ślady labiryntu zostawały na długo. Wdech i wydech , powtarzała sobie nie raz ...

Stukanie do drzwi.
W tym rytmie, które Paige rozpoznawała nawet przez sen. Zawsze ten sam, nigdy się nie mylił. Jak echo dzieciństwa, w którym to ona decydowała, kto i kiedy mógł wejść do pokoju, choć Atlas od małego nauczył się, że w tym kodzie pukania mieści się przywilej bycia wpuszczonym bez ...

Przez sekundę poczuła, jak jej własne serce zatrzymało się w miejscu, kiedy lufa pistoletu dotknęła skóry tuż pod linią żuchwy. Chłodny metal musnął ją jak ostrze, delikatnie, lecz wystarczająco, by uświadomić, jak niewiele dzieli ją od końca. Adrenalina uderzyła z taką siłą, że dreszcz przeszedł ...

Nie będzie mnie przez weekend - odpisy będą pojawiać się od poniedziałku wieczór lub wtorku